sahip olduğu ismi bu kadar hakeden çok az kitapla rastlaştım. bir hayatın özeti. kendi kendimize iyi veyahut kötü “bu duyguları yaşayan bir tek ben değilmişim. yaşasın!” dedirtiyor bir kere. bu şahane bişey bence, yalnız değilim diyorsun. sıradan bir muhasebeci olan karakterin aslında yazarın kendisinin günlük hayatın basit görünen fakat arkasındaki derin huzursuzluğu hissedebileceğimiz bir kitap. yazarın tespitleri karşısında şapka çıkarmamak imkansız. bu kitabı en başta yazarı herkesin tanımasını çok isterim. bir yerlerde ortak arkadaşımız olur. :)
bizler kalın kitaplardan korkan insanlarız fakat bu kitap başucu kitabı olabilecek nitelikte bence. zaman zaman hatırlamak isteyeceğiniz dilden. Pessoa kitabından “isterim ki kitabı okuyunca, şehvetli bi kabus görmüş gibi olun.”şeklinde bahsediyor. benim üzerimde de tamamen bu etkiyi yarattı.
kitap bana çoğu zaman, kendi zihnimdeki bi pencereden kendi hayatımı seyrediyor gibi hissettirdi. aynı hisleri yaşadığımı farkettim. huzursuzluğun içerisinde huzurun olduğunu düşündürdü. huzur benim ise huzursuzlukta bütünüyle bana ait dedirtiyor. içimde barındırdığı düşünceler yorucu olsada hayata dair düşünmeyi, satır satır, hissederek mümkün kılıyor. kendimize inkar ettiğimiz, kabullenemediğimiz hislerle yüzleştirebiliyor. bence bir kitabı güzelleştiren en güzel şey kendinde zaten farkında olduğun hislere, düşüncelere işaret etmesi değil derinlerde kabullenemediğin bir sen’e ışık tutmasıdır. zaman zaman okurken buhranlar geçirsemde her insanın kendinden bir şeyler bulacağını düşündüğüm bir kitap oldu. karakterle empati kurmaya çalışırken kendimle empati kurduğumu farkettim, daha ne olsun :) altını çizmekten kendimi alamadığım fazla kısım var fakat beni en çok etkileyen kısmı “bütün dünyası tarlasından ibaret olan köylünün gözünde, o tarla bir imparatorluktur. Casear’ın gözünde ise azımsadığı imparatorluğu topu topu bir tarla kadardır. fakir insanın bir imparatorluğu var, güçlü insanın ise altı üstü bir tarlası.”
ben kitabı okurken çok keyif aldım, umarım birilerinin de okumasına vesile olurum. ve umarım ki hepimiz huzursuzluğun verdiği huzurun lezzetine erişebiliriz. :)
