satır sonlarında rastladım elleri cebinde gezen adama
bir başlangıç arıyordu, inanıyordu mutlu sonlara
senin kirpiklerinin gölgesinde dururdu sadece zaman
ve biliyordu bunu dertleri cebinde bozukluk olan adam.
güzel bir söz işite dursun hareketlenir kalbim
kısa cümleler uzun bekleyişler,
ihtiyacımız olmayan şeyler bunlar.
senden geriye kalanlarla yetişmiyor menzile,
ne bir olsun ne bir keşke.
uzun yapraklı ağaçların eşiğinde karanlığıma göz diktim bu gece
kim bilebilir sen aydınlatmasan da geceyi ay yardım eder
kavuşturur geceyi gündüze.
uğruna yaşadığımız onca şeyden sıyrıldım
hayat güzel kabul, yollar uzun kabul
kabul ettiklerinden belki de yorgun bu kul.
satır başında rastladım son sözü söyleyememiş adama
bir son arıyordu, artık inanmıyordu mutlu başlangıçlara
senin saçlarından akıp giderdi sadece zaman
ve biliyordu bunu artık yılları saymayan adam
